De onderzochte panden aan de Breestraat en Langebrug in Leiden vormen gezamenlijk het complex van boekhandel J. de Slegte. Een merendeel van de percelen is als zodanig nog altijd in gebruik. Breestraat 65 en Langebrug 12 genieten van rijkswege beschermde status. Daarnaast zijn Breestraat 73 en Langebrug 10(a) beschermd als gemeentelijk monument.
Ten tijde van het onderzoek was een aantal panden in gebruik. De gehele begane grond is in het verleden reeds onderling doorgebroken ten behoeve van de boekwinkel. Behoudens Breestraat 65, dat tegenwoordig beneden apart verhuurd wordt als tweedehands boekwinkel, is de overige geschakelde ruimte ingericht als boekhandel De Slegte. De verdiepingen van Breestraat 65 zijn in gebruik als bovenwoning, evenals die van Langebrug 12. De verdiepingen van Breestraat 73, Langebrug 10(a) en 10b staan leeg. Breestraat 73 is ten behoeve van het onderzoek ontmanteld tot op het historische casco. Hierover is door de vertegenwoordiger van de eigenaar vooruitlopend op de werkzaamheden contact geweest met gemeente Leiden. Voor het onderzoek zijn daarnaast enkele kleine sparingen gemaakt in recente verlaagde plafonds op de verdiepingen van Breestraat 65 en Langebrug 10a.
Uit de ontwikkelingsgeschiedenis blijkt dat de afzonderlijke percelen in de loop der tijd zijn samengevoegd, danwel onderling zijn verbonden.
Tot de meest oorspronkelijke onderdelen behoren de casco's van Breestraat 73 en Langebrug 10(a). De verdiepingsvloeren met moer- en kinderbinten, alsook een groot gedeelte van de oorspronkelijke kapconstructies zijn hier nog aanwezig. Authentieke interieur onderdelen resteren nauwelijks meer. Ter toetsing van de aanvraag omgevingsvergunning is een cultuurhistorische waardestelling gemaakt. Per complex- en bouwdeel is de monumentaliteit gewaardeerd in de vorm van plattegronden met kleurcoderingen, vergezeld van beschrijvingen.
Zeldzaam en bijzonder is ook de voorgevel van Breestraat 65. De Jugendstil-gevel is rond 1905 voor de slagerij van E. Noack opgetrokken. Het heeft een kleurrijk sgrafitto-reliëf met florale motieven (gerestaureerd in 1996) en versierd met figuratieve scenes die verwijzen naar de oorspronkelijke functie. Het is uitgevoerd in een aan de Frans-Belgische art nouveau verwante stijl met de hiervoor zo karakteristieke 'zweepslaglijnen'. In het interieur is hier een stucplafond met curvilineair lijstwerk te voorschijn gekomen.
Reacties